Mechatronika to nauka istniejąca na styku sześciu innych dziedzin wiedzy: mechaniki, elektroniki, informatyki, cybernetyki, automatyki i robotyki.

Przedmiotem zainteresowań i zastosowań mechatroniki są między innymi:

roboty przemysłowe
układy sterowania pojazdami
nowoczesne zabawki
zaawansowany sprzęt gospodarstwa domowego
urządzenia automatyki i robotyki
obrabiarki sterowane numerycznie
aparatura medyczna
technologie MEMS i MOEMS
obszary pomiarów w zakresie nano
nanotechnologia
optyka
informatyka
mikromechanika
techniki multimedialne
Produkty te powinny posiadać następujące cechy:

wielofunkcyjność
elastyczność i konfigurowalność
adaptacja do zmieniających się warunków
prosta obsługa
Słowo mechatronika pojawiło się po raz pierwszy w roku 1969 w Japonii. Zgodnie z definicją przyjętą przez International Federation for the Theory of Machines and Mechanism mechatronika jest "synergiczną kombinacją mechaniki precyzyjnej, elektronicznego sterowania i systemowego myślenia przy projektowaniu produktów i procesów produkcyjnych".[1]

Nazwa mechatronika powstała w Japonii w latach 70. XX wieku do określania nowej wiedzy działalności inżynierskiej związanej z ekspansją robotów i automatów w procesach produkcyjnych. Mechatronika jako dziedzina nauki i działalności człowieka obejmuje 3 podstawowe dziedziny, tj. mechanikę, elektronikę i informatykę, które uzupełniają optyka, fotonika i technologia produkcji.